Leave to Malasia

มีโอกาสได้บินไป Train ที่ Malasia 2 วันครับ เรื่อง IHSS (Inline Headstack Scaning system) เป็นระบบ auto scan ตัวหนึ่งที่เครื่องมันจะ scan barcode ให้อัติโนมัติ ไม่ต้องใช้คน scan ครั้งนี้ไปกัน 3 คน ดูแล้วก็แป๊บเดียวไม่ได้มากเท่าไหร่กก็เลยไม่ได้เตรียมอะไรมาก แค่เป้ใบเดียวก็พอ แต่ที่ภูมิใจอย่าหนึ่งก็คือได้มีโอกาสเข้าไปสัมผัสที่ท่าอากาศสุวรรณภูมิ ซึ่งโปรโมทได้ยิ่งใหญ่มาก  แต่ก็คิดอยู่เหมือนกันว่า ท่าอากาศยานระดับโลกขนาดนนี้จะมีคนไทยสักกี่คนที่จะได้เข้าไปสัมผัส ทั้งๆ ที่มันก็เป็นเงินภาษีอากรของพวกเราแท้ๆ

ไปครั้งนี้ไม่ได้เตรียมอะไรไปมากมาย กล้องก็ไม่ได้เอาไป แต่มีรูปอยู่  รออีกสักสองสามวันเดี๋ยวจะเอามาแปะให้ดู ได้มีโอกาศเข้าไปเดินดูของปลอดภาษีอากรข้างใน หละงจาก check in แล้ว นึกว่ามันจะถูกแต่ก็ไม่เท่าไหร่ บางอย่างก็ยังแพงอยู่สำหรับคนอย่างเรา chocolet กล่องละเป็นพันอย่างนี้ใครจะไปซื้อ   เข้าไปนั่งกินอาหารไทยที่ร้านก๋วยเตี๋ยว ชามละ 120 น้ำเปล่าๆ ขวดละ 5 ข้างนอกขาย 6 บาท แพงๆๆ แต่ก็ต้องจำใจกิน

ไปครั้งนี้ด้วยเครื่องบิน TG 318 เป็นของการบินไทย ส่วนที่นั่งเป็น econamy class หมายถึงเป็นที่นั่งชั้นประหยัด ถ้าเป็น bussiness class ก็จะแพงขึ้นอีกหน่อยหนึ่ง และที่นั่งก็จะกว้างขึ้นอีกนิดหนึ่ง แต่ก็เป็นเครื่องลำเดียวกัน เพียงแต่ว่า bussiniss class จะนั่งด้านหน้าตัวเครื่อง econamy class จะนั่งอยู่หลังตัวเครื่อง ที่หนั่งผม นั่งแล้วปีกเครื่องบินบังมิด มองไม่เห็นวิว แต่ก็เอาวะ คิดว่าขากลับน่าจะได้นั่งที่ดีๆ เห็นวิวสวยๆ

เครื่องออกเวลา 4 โมง 10 ตอนเย็น แต่เห็นมีญี่ปุ่นอยู่ 2 คน  มาขึ้นเครื่องไม่ทัน เลยต้อง load กระเป๋าที่ฝากไว้ออกจากตัวเครื่อง ออก แล้วให้ไปลำอื่น เป้นครั้งแรกที่ได้นัง เครื่องบินก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดาครับ ขึ้นไปแล้วมีอาหารเสริฟ มีไวน์ขาวให้กิน ผมก็จัดการไปเลย 1 แก้ว ส่วนขากลับ ซัดเบียไปอีกกระป๋อง ได้บรรยากาศดี ได้กินเบีย์บนอากาศ

พอมาถึงที่สนามบิน ที่ malasia เขาเรียกว่าท่าอากาศยานกัวลาลัมเปอ KL ที่นี่สนามบินสวยมาก ไม่แพ้สุวรรณภูมิ บ้านเรา โดยเฉพาะพื้น และหลังคา ทำได้สวยมาก  มีรถไฟฟ้าวิ่ง ส่งจากท่าอาศยานไปด่านตรวจคนเข้าเมือง ที่นี้ใช้เงินเป็น RM ริงกิตมาเลเซีย 1RM เทียบกับเงินไทยประมาณ 10 บาท ค่าครองชีพต่อนข้างสูง แต่รายได้ ก็สมน้ำสมเนื้อกัน อย่างผมนั่ง taxi จากสนามบินไป hotel นี่ก็ไปแล้ว 7 RM หรือ 700 กว่าบาท แต่ก้ไหลจริงๆ จากสนามบินมา hotel สนามบินที่นี่ ดูเหมือนอยู่กันคละจังหวัดกับ ตัวเืองหลวงเลย

คนส่วนใหญ่ที่นี่ เท่าที่ผมเห็น คนจีนจะเยอะมาก 50 -50 ต่อคนมาเลเซีย เลยก็ว่าได้ ร้านอาหาร ก็จะมีทั้งแบบจีน และมาเลเซีย ภาษาที่พูดก็หลากหลาสยภาษา ภาษากลางก็เป็น อังกฤษ มีส่วนน้องที่คนที่นี่จะพูดอังกฤษไม่ได้ พนักงานที่ seven ร้านขายข้าว ส่วนใหญ่พูดได้หมด

มาพูดถึงตอนเช้าที่ตอนเข้าไปที่โรงงาน Western Digital Malasia ที่นี่จะทำทั้ง drive และ HSA ชุดอ่านเขียน Hardisk มี engineer คนไทยที่นี่บางคน มาอยู่ ตั้ง 3 เดือน 4 เดือน  เป็น engineer ใหม่ๆ เลยส่งมา train เข้าไปข้งใน มี 5 ชั้น ชั้นล่างจะเป็น line การผลิต ชั้นบนสุดจะเป็น office สไตล์การทำงานที่นี่ดูไม่เครียดเหมือนคนไทยทำงาน

เอาแค่้นี้ก่อนนะ เดี๋วมาเล่าให้ฟังต่อ……