เมื่อวานนี้ 26-กันยายน-2563 เป็นวันครบรอบวันเกิดลูกสาวครบ 3 ขวบ

ผมเขียนสรุปบทการเรียนรู้มาราธอนออกมาเป็นโมเดลประมาณนี้ครับ

มาราธอน เป็นเกม เหมือนกับการจำลองชีวิตขึ้นมาหนึ่งชีวิต ตั้งแต่เริ่มเกิด จนถึงตาย เป็นจุดสิ้นสุด ในระหว่างทางก็จะมีสิ่งต่างๆ เข้ามา ส่วนมากจะเป็นอารมณ์ความรู้สึก ที่เข้ามาคอยกระทบจิตใจเรา บางทีเราไปแวะข้องเกี่ยวอยู่กับอารมณ์เหล่านั้น ทำให้เป้าหมายใหญ่ที่เราจะไปถึงก็จะยิ่งช้าลง

และยิ่งเราไม่หยุดวิ่ง เราซอยเท้าไปเรื่อยๆ เมื่อเราหันกลับไปมองข้างหลัง ก็จะพบว่า มีความสำเร็จเล็กๆ ที่เราได้ผ่านมาหลายต่อหลายครั้ง ช่วยสร้างความพอใจและภูมิใจให้เราได้อย่างดีเลยทีเดียว

เปรียบเสมือนเหมือนกับเราวิ่งไป แล้วนาฬิกาจับระยะทางบอกครบจำนวนกิโลเมตรที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เราจะรู้สึกภูมิใจว่าเราทำได้ และมีจุดให้น้ำ มีแตงโมและเกลือแร่เป็นรางวัลเป็นจุดเล็กๆ ระหว่างทางเมื่อเราวิ่งไปถึง

มาราธอนเป็นเรื่องของการวางแผน เปรียบเสมือนการเขียนเป็นโมเดลออกมาข้างต้น ก่อนจะวิ่งได้ ไม่ใช่ว่าเราตื่นมาแล้วซัด 42.195 กิโลเมตรเลย เราต้องศึกษาเทคนิค ทฤษฎี วิธีการ ต้องสำรวจทาง ซ้อมวิ่งระยะยาวเป็นเดือนๆ เพื่อจะได้แตะถึงความลำบากที่จะได้เจอ คือประมาณว่ายิ่งสัมผัสความลำบากได้เท่าไหร่ เราก็จะชินได้เท่านั้นเมื่อลงสนามในชีวิตจริง

วันนี้เราต้องเริ่มต้นกำหนดเป้าหมายใหญ่ของชีวิตนี้แล้วว่า แท้ที่จริงแล้วที่เราเกิดมาในครั้งนี้ เราต้องการที่จะทำอะไรเป็นเป้าหมายใหญ่ แล้วค่อยกำหนดเป้าหมายเล็กๆ เพื่อสนับสนุนเป้าหมายใหญ่เหล่านั้น ภาพชีวิตของเราก็จะชัดเจนขึ้น

ขอบคุณครับ มาราธอนที่สอนให้เราคิดได้แบบนี้

ช่วงนี้ก็ไม่ทำอะไรมากครับ ฟื้นฟูร่างกายให้กลับมาแข็งแกร่งเหมือนเดิม กับดูแลเรื่องการกินกับการนอนให้ดี

วันนี้เพิ่งจะจบ first marathon ไปครับ เป็นสนามที่ไม่เหมาะกับ first marathon อย่างมาก 555+ เป็นงานของ Garmin Sub 5 จัดที่สวนผึ้ง ราชบุรี โดยที่งานนี้จะมีเสื้อพิเศษให้สำหรับคนที่วิ่งได้ต่ำกว่า 5 ชม. ส่วนคนที่วิ่งเกิน 5 ชม. ขึ้นไป แต่ไม่เกิน 6 ชม. ก็จะได้แต่เสื้อ Finisher

Continue reading “First มาราธอนแรก มีเรื่องเล่า”

ช่วงนี้จะกลับมาเปิดโหมด เขียนไดอารี่บันทึกประจำวันต่อน่ะครับ เพราะสังเกตุตัวเองมาเมื่อสองสามปีมานี้เหมือนจะไม่ค่อยได้บันทึกอะไรบ่อยเหมือนเมื่อก่อน ตั้งแต่มี Social Media แล้วชีวิตเปลี่ยนไป เพราะมีอะไรก็ไปโพสลง Social หมด จนรู้สึกว่าสะเปะสะปะ ไม่ค่อยเป็นชิ้นเป็นอัน

คิดไปคิดมา ถ้าเราทำอะไร แล้วบันทึกเป็นเรื่องเป็นราวใน blog ของเราน่าจะดีกว่าครับ วันละเล็กละน้อย และเผื่อจะเป็นประโยชน์ต่อคนอื่นมาค้นเจอและเปิดอ่านบ้างในอนาคต

เริ่มต้นที่จะทำก็คงไม่พ้นเรื่องที่กำลังบ้าทำอยู่ตอนนี้นะครับ ก็มีอยู่สามเรื่องคือ

1. ดาวเทียมวิทยุสมัครเล่น
   คิดว่าจะทำเกียวกับวิธีการรับโทรมาตรของดาวเทียมแต่ละดวง เป็นภาษาไทย เผื่อให้ผู้สนใจมาลองเล่นตามกันได้
2. วิ่งมาราธอน
   ก็จะเป็นนแนว บันทึก + ภาพถ่าย + เหรียญในการวิ่งงานต่างๆ เอามาเก็บไว้
3. ท่องเทียวกับลูกๆ
   อันนี้ก็ตามหัวข้อเลยครับ อาจจะมีวิดีโอการท่องเที่ยวมาบันทึกเก็บไว้

สุดท้ายแล้ว ตอนนี้มีอีกหนึ่งบล็อก ที่ทำขึ้นมาเพื่อที่จะบันทึกเป็น logbook การรับโทรมาตรสัญญาณจากดาวเทียมวิทยุสมัครเล่นดวงต่างๆ เพื่อที่จะได้นำข้อมูลมาวิเคราะห์ต่อภายหลัง หรือเป็นการสะสมไอเทม เหมือนเล่นเกมส์ของตัวเองว่าเป้าหมายในการรับดาวเทียมดวงใหม่ๆ ในแต่ละดวงเป็นจำนวนเท่าไหร่ ตอนนี้ link สามารถเข้าไปดูได้ที่ https://chokelive.com/e29ahu/